lady night 4x 60x30cm
Yesterday I dreamed of the night. She was a lady
in white. The dream though kept repeating and changing with the
phases of the moon as if phases of mood. The succession of my dreams
shows my inner belief that the night is all but black and white.
[A.R.]
Με πόση αξιοπρέπεια
μπορείς,
τα σκουπίδια να κοιτάς,
σαν εραστής με προσοχή
εκεί γύρω να γυρνάς.
Με μια κίνηση απλή,
πως δεν σε βλέπει κανείς
εσύ να φιλάς ,
του δήμου όλα τα χαρτιά,
με τα χέρια να ψάχνεις
αδιάφορα σαν να λες,
στον εαυτό σου εγώ
δεν είμαι εδώ .
Αν μια κόρα ξερή
η ένα πεταμένο γλυκό ,
και ένα παγωτό
που έλιωσε και εσύ ,
τώρα που πεινάς
το παίρνεις να το φας,
έτσι απλά πόσο απλά
μπορείς ...
Να ψάχνεις σαν ένας εραστής
μια ευκαιρία για να βρεις,
μέσα σε μια πολυτελή αυλή
και αν δεν μπορείς σε ένα κάδο σκουπιδιών,
και όταν σου λένε
φύγε απ εδώ,
να εκλιπαρείς με τον έρωτα σου .
Κανε εσύ μια αρχή
εγώ δεν μιλάω ο νταβατζής,
πάνε όπου θες ,
κανε ότι θες ,
αγκάλιασε την ζωή.
Εγώ δεν είμαι εδώ είμαι εκεί
σ ένα κάδο σκουπιδιών,
μα και σε εσένα
που μπορείς.
Τόσο απλά ιδανικά,
χωρίς δουλειά χωρίς λεφτά,
χωρίς αγώνα μόνο πίνω τον καφέ
σ ένα κάδο από τενεκέ,
όπως είμαι εγώ.
Κάποιος μου τ΄ έμαθε αυτά
να είμαι τόσο ηλίθια απλά ,
πολύ πολύ προσεχτικός,
ακόμα και όταν ζω
σαν ένας ελεεινός ,
σάπιος φτωχός συμβιβασμος.
Τόσο απλά τόσο απλά
ίσως να έχω τρελαθεί,
ίσως να έχω πικραθεί,
είναι ζητιάνος η ψυχή
πολύ πολύ...
Σ' εχαριστώ πολύ Σωτήρη [Α.Ρ.]
No comments:
Post a Comment